2003 Valletta (Malta)
Valletta is de hoofdstad van de republiek Malta, op het gelijknamige eiland in de Middellandse Zee. De stad staat sinds 1980 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. De stad is de zetel van de Maltese regering en het parlement. Valletta is een verkeersknooppunt en heeft een haven. Het centrum telt zo'n 6.000 (2014)[1] inwoners; in het hele stedelijke gebied wonen ongeveer 400.000 mensen[2]. De stad mag zich in 2018 Culturele hoofdstad van Europa noemen. Valletta is een vooraf geplande stad, wat terug te zien is in het schaakbordpatroon volgens welke de straten zijn aangelegd. In de stad zijn vele gebouwen uit de tijd dat de Orde van Malta heerste over het land. Al tijdens de middeleeuwen stond op de landtong een uitkijkpost. Na de komst van de Orde van Malta werd die uitkijkpost verbouwd tot een stevig fort. Na het succesvol afslaan van de Turkse invasie in 1565 was er een plan binnen de orde om op de landtong een nieuwe hoofdstad te bouwen, die de oude hoofdstad Mdina moest vervangen. Op 28 maart 1566 werd de eerste steen gelegd. Paus Pius IV gaf ingenieur Francesco Laparelli opdracht de vestingsstad te ontwerpen. De stad werd vernoemd naar Grootmeester Jean de la Vallette († 1568), die in 1565 het eiland had verdedigd tegen de Turken. De kunstschilder Caravaggio verbleef begin 17e eeuw een tijd op Malta en schilderde er zijn Onthoofding van Johannes de Doper. Dit schilderij bevindt zich in de Sint-Janscokathedraal van Valletta. In 1798 werd de stad veroverd door Franse revolutionaire troepen onder bevel van Napoleon Bonaparte (zie verder Expeditie van Napoleon naar Egypte). Twee jaar later werd de stad ingenomen door de Britten. In 1992 werd in Valletta het Verdrag van Malta getekend, waarin de omgang met archeologisch erfgoed door de Europese Unie is geregeld.